Hypno

1. Weet je tss 0 -> 7 jaar heb je een eerst inprent periode. Er gebeuren veel leuke dingen maar ook lastige dingen. De situatie is dan zeer beladen. Je kan het zien als een blanco tuintje waar bloemen (zaden) worden gezaaid of geplant (bloembollen) ‘och wat goed gedaan!
   Toen je de eerste keer op een potje ging plassen)
   Maar ook onkruid.  Toen je weer eens in je bed ging plassen en mama werd boos op je. Er gaat onkruid groeien 
2. tweede periode 7 -> 12 lagere school 
   Je bent niet zo goed in rekenen…
   Och wat kan jij dat goed 👍 
3. De pubertijd en je heb al veel onkruid kunnen snoeien maar in samen zijn met vrienden worden ook best wel wat zaden & onkruid gezaaid…

Of het nu waar is, niet waar of een mengeling waar je straks uitkomt… alles = ok. Laat het gewoon gebeuren 🙂 OK? 

Jij gaat straks naar het aller eerste moment dat je het zaadje van dit onkruid hebt geplant en je gaat het met 🥕 en al eruit trekken.
Hoe vind je dat? 

Weet ook dat het niemand zijn schuld is en ook die van jouw niet! 

We gaan werken aan de hand van de regressie, en ik zal je uitleggen wat jij je daarbij voor kunt stellen.

Want als je geboren wordt, dan stel ik mij zo voor dat je  een mooi tuintje hebt met vruchtbare grond. In die grond zijn al een aantal zaadjes gepland van je vader en je moeder. Je zou het genetische zaadjes kunnen noemen. 

En dan groei je op en worden er nog meer zaadjes geplant in jouw tuin; zaadjes van goede gevoelens die uitgroeien tot de mooiste bloemen en planten: 

Dus als je net geboren wordt dan hoor je geluidjes. Je hebt nog geen idee wat die klanken allemaal betekenen maar je hoort wel geluiden als;” Kijk eens naar dat neusje! Kijk eens naar die teentjes! Oh wat lief!”

Warme klanken. Geen idee wat dat betekent maar het voelt goed. Het voelt goed! Mooie zaadjes in jouw tuin. De bloemetjes groeien in je tuin….

En dan, ga je van kruipen ineens opstaan. Yes, ik kan staan!!!!

Ja fantastisch, want dat doe je ook niet in 1 keer. Je valt een paar keer. Je valt misschien wel 10, 20 of 30 keer!

En dan ineens kun je staan. Wauw! wat een goed gevoel geeft dat!

En je zaait al die goede gevoelens in je tuintje. Bloemetjes, meer bloemetjes komen er in je tuin.

En dan zet je een stap, want je gaat lopen! Want je ziet dat, misschien bij papa en mama en jij denkt: Dat kan ik ook! Ergens is er een weten: Dat kan ik ook! 

Dat lukt niet in 1 keer, nee, nee….je valt maar dat weerhoud je niet, want je staat weer op. En je probeert het nog een keer, en nog een keer en weer nog een keer en op een gegeven moment lukt het!

Dus dat lukt ook, ja, nog meer goede gevoelens! Want dat levert ook een euforisch gevoel op, fantastisch dat je nu kunt lopen!

Nog meer bloemetjes in de tuin!

En dan, je bent van zo hoog naar zo hoog gegaan en je ziet alles wat op de tafel nu ligt. En dat wil je vastpakken en in je mond stoppen!

Dat mag natuurlijk niet en dan hoor je ineens; “Nee, niet doen!!!”

Dat gevoel ken ik nog niet, wat het wel is weet ik niet, maar het is zeker geen bloemetje want een bloemetje voelt heel anders.

Dat weet ik inmiddels, bloemetjes voelen heel anders! Dit is geen bloemetje…

Dan kom je een keer buiten en wordt je onderuit geduwd door een leeftijdsgenootje. Voelt ook niet persé heel lekker. Je weet zeker het is geen bloemetje.

Bloemetjes voelen anders!

Dan kom je een keer op school en dan krijg je een toets terug met allemaal rode strepen door je antwoorden heen. Voelt ook niet persé heel lekker en is zeker geen bloemetje!

Het is onkruid! Onkruid gaat woekeren. Door je hele tuin misschien wel, overal je bloemetjes misschien wel.

Maar die bloemetjes zijn niet weg! Die zijn er wel, maar die zie je niet meer omdat er een laag van onkruid overheen zit.

Tot dat je gaat trainen, je volg trainingen misschien, assertiviteit trainingen misschien en je leert nee te zeggen.

Nee, nee, nee!!!

Dus je snoeit je onkruid en je voelt je bloemetjes weer eventjes. Voelt natuurlijk fantastisch, tot dat je weer ergens getriggerd wordt door een situatie en PATS…onkruid ligt er weer.

Misschien wel 2 keer zo dik, over je bloemetjes! En je voelt je belabberd!

Onkruid moet je ook niet snoeien! Dat weet elke tuinman. Onkruid moet je met wortel en al eruit trekken!

En dan is het weg. Dan is het weg!

En natuurlijk valt er wel wat stukjes wortel en stukjes gruis terug in je tuin maar dat verrot en dat verdort en dat wordt compost voor je mooie bloemetjes.

En je bloemetjes, die hebben alle aandacht nodig. Water, een beetje liefde, zodat er meer bloemetjes groeien in je tuin.

Dus wat jij gaat doen, is jouw probleem, met wortel en al eruit trekken!

Vind je dat oké? Ja, precies!

En je weet; herinneringen zijn waar, niet waar of een mengeling, toch? Dus het maakt niet uit waar we uitkomen, we werken met wat er komt….Dus ben je er klaar voor?

Ben je bereid om de oorzaak van dit probleem vrij te laten?