Insert your widgets from Appearance->Widget
B-ONE-Coaching
  • B1 HOME
    • Meet the B-One-Prof
  • ME
    • ME@B-One
    • Me, myself and i
    • B-One-MEthodes
    • MEditatie -> B-One-MEditaties
    • B-Wustwording
  • WE
    • WE@B-One
    • WE, ik & de ander
    • WE@B-One-Momenten
      • Lezingen
        • HELP! De bijsluiter van mijn kind is zoek!
        • HARD ouder zijn met HART & ZIEL
        • Kinderen van deze nieuwe tijd
        • Hard je HART volgen.B1
        • Help! Mijn kind luistert niet naar me!
    • B-One®-Parent
      • Oudercursussen
        • De taal van mijn kind
    • B-One-4-kids
  • SCHOOL
    • SCHOOL-Home
    • Individuele Nascholing bij B-One®
    • B-One@SCHOOL
    • B-One-Teacher
      • Weerbaarheid
      • Label tijdperk
  • PROF’s
    • B-ONE-4-Profs
    • Meet the B-One-Prof
    • B-One®-Coach/Wortelwerker® in BE & NL
    • B1®CW®-student
      • B1®CW®-TWO
      • B1®CW®-corner
  • B-One-AANBOD
    • B-One-Opleidingen/Trainingen
    • B-One-DOL-fijnreis
    • B-One®-Coach/Wortelwerker® in BE & NL
    • B-One-Teacher
    • B-One®-Parent
  • B-ONE-MEthodes
    • B-One-MEthodes
    • K.R.ONE-Methode
    • Lineair de K.R.ONE-MEthode doen!
  • B-One-MEditaties
    • MEditatie -> B-One-MEditaties
    • MEditatie: ‘De Gouden Sleutel’
    • MEditatie -> VIER het LEVEN! 4-4-4
    • Hoe VIER het LEVEN in het leven kwam…
    • MEditatie – conflicthantering
  • Contact
    • B-One-Contact
    • Contact – Stagiair B1®CW®
    • Inspiratie MAILS
    • Algemene voorwaarden & GDPR
    • Gecertificeerde B1®CW®
  • Blog
    • Blog
  • Klavertje 4 aanvragen
  • Huddle – B-One-Aka-Dee-ME
  • B1 HOME
    • Meet the B-One-Prof
  • ME
    • ME@B-One
    • Me, myself and i
    • B-One-MEthodes
    • MEditatie -> B-One-MEditaties
    • B-Wustwording
  • WE
    • WE@B-One
    • WE, ik & de ander
    • WE@B-One-Momenten
      • Lezingen
        • HELP! De bijsluiter van mijn kind is zoek!
        • HARD ouder zijn met HART & ZIEL
        • Kinderen van deze nieuwe tijd
        • Hard je HART volgen.B1
        • Help! Mijn kind luistert niet naar me!
    • B-One®-Parent
      • Oudercursussen
        • De taal van mijn kind
    • B-One-4-kids
  • SCHOOL
    • SCHOOL-Home
    • Individuele Nascholing bij B-One®
    • B-One@SCHOOL
    • B-One-Teacher
      • Weerbaarheid
      • Label tijdperk
  • PROF’s
    • B-ONE-4-Profs
    • Meet the B-One-Prof
    • B-One®-Coach/Wortelwerker® in BE & NL
    • B1®CW®-student
      • B1®CW®-TWO
      • B1®CW®-corner
  • B-One-AANBOD
    • B-One-Opleidingen/Trainingen
    • B-One-DOL-fijnreis
    • B-One®-Coach/Wortelwerker® in BE & NL
    • B-One-Teacher
    • B-One®-Parent
  • B-ONE-MEthodes
    • B-One-MEthodes
    • K.R.ONE-Methode
    • Lineair de K.R.ONE-MEthode doen!
  • B-One-MEditaties
    • MEditatie -> B-One-MEditaties
    • MEditatie: ‘De Gouden Sleutel’
    • MEditatie -> VIER het LEVEN! 4-4-4
    • Hoe VIER het LEVEN in het leven kwam…
    • MEditatie – conflicthantering
  • Contact
    • B-One-Contact
    • Contact – Stagiair B1®CW®
    • Inspiratie MAILS
    • Algemene voorwaarden & GDPR
    • Gecertificeerde B1®CW®
  • Blog
    • Blog
  • Klavertje 4 aanvragen
  • Huddle – B-One-Aka-Dee-ME

Category : onderWIJS

HomeArchive by Category "onderWIJS"
angst-vrouw

ANGST voor de angst geeft nog meer angst… daar was ik al bang voor… pfff

by Yves Booneon 28 oktober 2016in KINDeren, onderWIJS, Ouders, Persoonlijke ontwikkeling No comment
angst-voor-verlies

ANGST voor de angst geeft nog meer angst… daar was ik al bang voor… pfff

Wat een geluk dat we een emotie als angst kunnen ervaren…

Voel jij het ook al meteen hangen als je deze titel leest? Gelukkig kunnen we angst voelen. Ik hoor je het al denken: “Ben je gek?” Wie wil nu angst? Daar wil je toch zo vlug mogelijk van af? Maar hoe? Hoe meer je de focus legt op angst, hoe meer ervaringen er in je leven komen binnenwandelen die je nog meer van dergelijke gevoelens zullen geven. Het is een vicieuze cirkel en vaak lijkt het onmogelijk om eruit te stappen. Ook deze overtuiging hou je vast. De neerwaartse spiraal is al langer aan de gang. Als menselijk wezen zijn we er een ‘krak’ in om onszelf te onderdrukken. Om ons vast te houden aan iets wat we hebben geleerd en vervolgens een vastgeroeste overtuiging is geworden.

Wat als je kind nu vol angsten zit?

Kinderen hebben, beter gezegd tonen ons vaak allerlei angsten. Van angst voor spinnen, voor het donker, voor een vreemde, voor de eerste schooldag of om gewoon naar de school te gaan, voor het weggaan van papa of mama die ergens anders gaan wonen omdat ze gaan scheiden of schrik hebben dat een ouder dood gaat tot schrik om zelf dood te gaan…. Dit en nog veel meer kunnen kinderen ons tonen. Het kan vele vormen aannemen. Welke vorm van angst het ook is die je kind je voorleeft of toont, ben je er bewust van dat een kind dit liefdevol voor je doet? De angst die je kind je komt vertellen of simpelweg jou toont, hoe bewust ben jij over de mogelijkheid dat het ook wel iets van jou kan zijn? Wat uiteraard totaal anders is dan denken dat het door jou komt. Je kan dus best kijken hoe het met jouw eigen angsten gesteld is. Jij bent, als ouder, opvoeder of leerkracht, een voorbeeld voor het kind. Maar ben jij al VOL-ledig bevrijd van datgene dat jij liefdevol voor jouw ouders draagt? Of heb jij hier überhaupt zelf enig benul van?

Schuldig voelen! De grote valkuil!

Als ouders en opvoeders ontdekken dat kinderen spiegelend ‘zaken’ aan hen kunnen tonen, dan duiken ze ook vaak in de valkuil en voelen ze zich schuldig. Maar dankbaar zijn voor het cadeau dat je kind je komt brengen, dat is ook een keuze die je kan maken. Zo goed als elke moeder en vader  probeert een nog betere ouder te worden dan hun eigen ouders. Waar we dan vaak onwetend over zijn is, dat we het ‘ouder zijn’ invullen vanuit pijn in plaats van eigenliefde. Kinderen zijn zeer gevoelig voor alles wat onderliggend in ons leeft. We hebben allemaal ongeleefde stukken in ons systeem zitten. Je kan het zien als iets dat in je onderbewustzijn onderdrukt is. Kinderen pikken dit liefdevol op en gaan het voor ons leven. Lees mijn vorige artikels in Pure Child Magazine als je hier meer over te weten wilt komen.

Jij creëert je realiteit.

Dat besef jij misschien al. Het werkt als een radio. Je stemt af op een bepaalde frequentie en dan krijg je ook te horen wat deze frequentie uitstuurt. Hoe juister je op deze frequentie bent afgestemd, hoe helderder je alles kan horen. Dat werkt zo met alles wat je uitstuurt. Zo werkt het dus ook met angst. Angst vraagt ‘aandacht’ maar is dat wel wat we willen? Willen en mogen we angst voelen? Kan jij dat al toelaten? Door het net niet te willen of er tegen in te gaan, geef je het nog meer voeding en groeit het. Kan je al zien dat er ook een andere weg is? Besef je ook hoe hard alles wat in je onderbewustzijn onderdrukt is een weg zoekt om uitgedrukt te worden? Je kinderen zijn hier heel gevoelig aan. Zij pikken het op en brengen het op het toneel, in de spotlight… De manier waarop ze dat doen is vaak onduidelijk voor ons. Een B-One-Coach-Wortelwerker is opgeleid om dit juist wel helder voor je te maken.

Kies voor nieuwe wegen…

Als je leert om te accepteren wat in je ‘aanwezig’ is, ben je bezig met nieuwe wegen te bewandelen. Accepteren is totaal anders dan iets aanvaarden of goedkeuren. Accepteren is een krachtige energie die bevrijdend in je werkt. Hoe kan je nu iets uit jezelf bevrijden als je niet eens beseft dat het in jou aanwezig is? Eens je beseft dat wat je kind je toont ook in jouw ongeleefd stuk (je onderbewustzijn) aanwezig is, kan je ook zien en voelen hoe wonderbaarlijk kinderen zijn. Kinderen willen dat we gelukkig zijn als ouder, opvoeder, leerkracht en zullen alles in het werk stellen om dit te bereiken. Daarbij beladen ze nog liever zichzelf om zo de volwassenen te kunnen bevrijden. Wat eigenlijk illusie is. Want je kan niemand bevrijden. Jij deed hetzelfde toen je kind was. De loyaliteit naar je ouders is immens groot. Als kind neem je dus de lasten, inclusief angsten van je ouders en opvoeders over. Ze zijn je voorbeelden, waar je alles van leert, maar vaak weten ze zelf wie ze diep vanbinnen zijn?

Hoe kom je nu aan die angst?

Als je jezelf durft bekijken en bevragen, dan zul je hetzelfde of het omgekeerde in jezelf terugvinden van wat je kind je toont. Pijnen worden altijd gekopieerd of omgedraaid. Zo worden ze van generatie op generatie opgeladen door het kind zelf. Telkens met als doel de ouder, volwassene te bevrijden maar met het resultaat dat ze zichzelf beladen en het contact met zichzelf steeds meer en meer verliezen. Een situatie waar veel volwassenen in verkeren. Ook toen jij kind was heb je die dingen binnengehaald. Wie heeft nog contact met het kind in zichzelf? Ouders, volwassenen die het contact met zichzelf verloren zijn zoeken de liefde ook heel hard buiten zichzelf. Het kind in jezelf bevrijden kan wonderen verrichten. De langste relatie die je ooit zal hebben is die met jezelf!

Tip: IK-wolk oefening

Deze oefening kan je gebruiken bij een lastig gevoel of bij angsten.

Sluit je ogen en doe bewust de buikademhaling. Doe dit een paar keer na elkaar. Visualiseer dan één meter voor je een lege 3D wolk. Zeg tegen jezelf: “Ik sta mezelf toe om (omschrijf wat je voelt en waar je het voelt) in de wolk te teleporteren!’ Ga dan drie keer krachtig uitblazen. Dan doe je in je visualisatie een stap vooruit en omhels je alles wat in die wolk zit en zeg: ‘Jij bent van mij en alles wat van mij is daar hou ik van.’ Meen het, geloof wat je zegt en besef dat dit in je zit en liefde en aandacht wilt. Dat geef je dus nu! Maar ga nog een stap verder. Zet letterlijk ook een stap vooruit en stap in de wolk en voel, ervaar… en adem! Verklaar andermaal, ook aan de lastige stukken, je liefde voor alles wat je voelt of te zien krijgt. Zeg: ‘Ik vergeef mezelf dat ik jullie zo heb behandeld! Ik hou van je!’ Vervolgens ademt je langs je neus naar binnen en dan heel zachtjes uitademen. Bij de derde keer dat je dit doet is heel deze wolk terug in je systeem. Voel wat dit met je doet! Succes!

nieuwkind

Hocus Focus

Begrijp dat waar je de focus op legt alleen maar zal groeien. We hebben geleerd dat als kinderen ‘een probleem’ aan ons tonen we hen steeds willen helpen. Maar begrijpen we de spiegel die ze ons willen voorhouden? Het lijkt wel magie. Meer en meer kom je tot het besef hoe knap kinderen zijn. Je hebt alleen maar te leren anders te kijken naar kinderen om ze beter te begrijpen en je boodschappen te ontvangen. Elke dag toveren ze liefdevol dingen tevoorschijn die onzichtbaar en vaak onvoelbaar in de volwassene leven. Het zijn echte magiërs. Maar jij was ooit ook een kind en eigenlijk zal je altijd kind blijven van je ouders. Waar is jouw magie naartoe? Nog steeds opgesloten? Kies om je te bevrijden! Yes you can!

Mooie-pc-achtergronden-leuke-hd-pc-wallpapers-afbeeldingen-plaatjes-6

Wil je meer weten over B-One-Coaching?

Kom een kijkje nemen in ons aanbod voor ouders, leerkrachten en elke volwassene. Hier

Misschien wil jij ook wel een B-One-Parent, een B-One-Teacher of B-One-Coach worden? HIER

Continue Reading
pakken onszelf af

We P(l)akken onszelf af!

by Yves Booneon 7 oktober 2016in KINDeren, onderWIJS, Ouders, Persoonlijke ontwikkeling 14 comments

We p(l)akken we onszelf af.

Tekst: Yves Boone verschenen in Bliss07 | 2016-27

Onze opvoeding leerde ons veel. Onder meer hoe we onszelf ‘in kunnen pakken’, waardoor we steeds verder verwijderd raakten van het pure kind dat we oorspronkelijk waren. Wij doen dat zelf, maar onbewust. We noemen dit de OPvoeding en de periode waarin we ons ONT-wikkelen. Maar vaak ‘wikkelen’ we onszelf juist steeds meer ‘IN’ om tegemoet te komen aan de normen en verwachtingen van ouders, leerkrachten en maatschappij. Tijdens onze OPvoeding worden we (voornamelijk) gevoed met dingen die OP of OM ons heen komen te liggen. Zoals een wikkel of verpakking. Dit wijkt af van (ziele)voeding: iets dat veilig mag groeien in onszelf. Bij gebrek aan betere voorbeelden, volg je als kind de volwassenen. Het (innerlijke) kind sluit zichzelf op, verstopt zich op zolder of in de kelder en verliest het contact met zichZelf. Gelukkig prikken kinderen zò door onze VOL-wassen ‘wikkels’ heen.

Kinderen maken probleemloos contact

Kinderen maken probleemloos contact met het (oorspronkelijke) kind dat weggeborgen of gevangen zit in de volwassene. Een volwassene die onbewust leeft, zit vaak nog VOL van de overtuigingen en gedragspatronen die hij meekreeg tijdens zijn opvoeding. De grote valkuil hierbij is, dat velen de schuld en verantwoordelijkheid van wie ze nu zijn, bij hun ouders gaan leggen. Je kunt je als ouder schuldig gaan voelen of gaan twijfelen over je manier van opvoeden. Maar geloof en zie dat alles goed is. We leven in prachtige tijden! Ook al kunnen we dit soms maar moeilijk geloven. Iedereen kan nu wakker worden. In hoeverre leven onze ouders (en hun patronen) nog in onszelf? Juist als we nu zelf ouder zijn, kunnen we dit gaan (in)zien. Als kind zijn we VOL van onze ouders. We kijken naar hen op. Het zijn onze goden. En we zien ook hun (emotionele) ballast en willen hen daarvan bevrijden. Voor we het weten zijn we ‘ballastdragers’ geworden en is hun ‘troep’ deel van ons systeem geworden. Nu wil je de dingen op je eigen manier doen en wat blijkt… Je doet ze identiek op dezelfde manier. Herkenbaar?

Kinderen doorprikken ons graag!

Kinderen doorprikken ons, hoe klein ze ook zijn. We hebben allemaal ongeveer negen maanden in de buik van
❛❛onze moeder gezeten en kennen haar van binnen en van buiten. Je weet vaak beter hoe je ouders in elkaar zitten, dan hoe je zelf functioneert. Jouw eigen kinderen weten dat ook perfect. Ze kiezen feilloos de momenten uit waar je je plots gaat schamen, verlegen, boos of verdrietig wordt, … Kinderen brengen ons vanuit liefde in deze situaties en volgens mij doen ze dit onbewust. Ze willen je vooruit helpen, maar lijken vaak net het omgekeerde te bereiken. Als je een wakkere ouder bent, kun je deze signalen beter begrijpen. (Jonge) kinderen gaan op een gevoelsmatige manier om met taal. Het is pas in de lagere school dat kinderen in hun hoofd geduwd worden. Dan moeten ze allerlei regeltjes leren toepassen om foutloos te kunnen schrijven. De connectie van het gevoel dat in taal zit of de metaforen die taal en woorden in zich dragen, daar verliezen we vaak de bewuste verbinding mee.

Waarom gebruiken we labels?

Wat weten we over labels? Ze geven ons informatie, zoals labels op voedingswaren. Maar vertelt elk etiket, op bijvoorbeeld een fles melk, of een pak koekjes, echt exact wat erin zit? Kloppen de vermelde hoeveelheden altijd? Heb je ook al meegemaakt dat zelfs als je je houdt aan de wasvoorschriften van een etiket in je kleding, dat het kledingstuk soms toch lijkt te hebben geleden onder de wasbeurt die het net onderging? Een label of etiket doet ons sorteren en vergelijken. Het doet ons oordelen over wat goed en slecht is, hoe het wel of niet moet. Het doet ons geloven dat de voedingswaarde in ons eten ruim voldoende is. Ook al worden er E-nummers toegevoegd, suiker, zout en overige kunstmatige smaakstoffen die afwijken van de natuur. Kan jij nog volgen?

Waarom labels (vaak) maar ten dele zinvol zijn

Maar wat als je met je handen in het haar zit in verband met een ‘probleem’ dat je bij je kind waarneemt? Of wat als professionelen je zeggen dat je kind een ‘probleem’ heeft? Wie geloof jij dan? Je kind? De gespecialiseerde, ervaren therapeuten of artsen? Of volg je je gevoel? Kinderen zijn ‘toners’ en tonen net zoals een inktpatroon in de printer (wat ook een toner is) wat ‘in de verf gezet’ mag worden bij de volwassene. Wanneer ik je vraag: “Horen labels op kinderen?”, kun je dit dan ook vanuit een ander perspectief ‘zien’ en ‘(be)luisteren’? Kunnen ‘labels’ ons misschien ook iets vertellen over onszelf? Over iets in onszelf? Ik ben overtuigd van dit laatste. Uiteraard is ‘bewust worden’ vaak confronterend. Maar elk kind wil graag gelukkige volwassenen op zijn/haar pad. Ze willen van ons leren hoe ze zelf gelukkig door het leven kunnen gaan. Helaas zijn de voorbeelden van volwassenen die dit voorbeeld leven schaars…

Zet eens een andere (meer intuïtieve) bril op

Kijk eens door de ogen van een kind dat puur en zuiver is. Als kinderen voelen dat iets in ons ons belemmert om optimaal gelukkig te zijn (met onszelf), dan gaan ze ons dit (onbewust) spiegelen. De grootste spiegels zijn
in eerste instantie je bloedeigen kinderen. Ze zijn met je hart verbonden. Ze weten je diep te raken. Dit geldt ook voor leerkrachten en andere opvoeders die veel met het kind omgaan. Kinderen kijken op naar de volwassene. Daarom voelen ze ook feilloos aan wie we écht zijn. Dat is vaak anders dan wie we tonen dat we zijn. Ze duiken in het ‘label’ waar wij onszelf achter verstoppen. Verstoppen… Wat zit er in je waar je mee mag stoppen? Wat mag je niet tonen van jezelf? Vaak zijn we onze innerlijke connectie verloren of gedisconnecteerd. In disconnectie hoor je ‘dis’ en dat klinkt hetzelfde als ‘dys’. ‘Dys’ wil ook ‘slecht’ zeggen. Zie je dat er een focus komt op datgene waarmee gestopt mag worden? Heel veel labels beginnen al met ‘dys’ wat dan weer in het Engels klinkt op ‘this’. ‘Dit’ is wat we moeten zien of helder krijgen. Met andere woorden: in deze dys-labels zit verscholen wat er toe bijdraagt dat we de connectie met onszelf verloren zijn. Interessant nietwaar? Laten we enkele voorbeelden bekijken.

5359_547238035334616_273188660_nNaamloos

Dyscalculie

Dyscalculie is volgens Google ‘een leerstoornis op het gebied van rekenen’. Maar kunnen we ook zien dat een kind dat dit label krijgt ons verschillende achterliggende (metaforische) motieven kan tonen? Met een meer intuitieve bril op, zou je jezelf de vraag kunnen stellen: ‘Op wie kon ik rekenen als kind? Wordt er steeds op mij gerekend? Kan ik op iemand rekenen?’ Kinderen creëren dit probleem op school omdat dit probleem zich situeert in onze eigen leer- en levensschool. Kun je dit (door)zien?

Dyslexie

Dyslexie betekent ‘beperkt zijn in lezen’. Zou het kunnen dat kinderen die deze ‘problematiek’ aan ons tonen net wél (innerlijk) kunnen lezen? Ze ‘lezen’ ons systeem. Ze zien en voelen welke problemen we in onszelf hebben weggeschreven. De dingen die ‘geschreven’ zijn, kunnen ‘gelezen’ worden. Welke problemen vanuit onze kindertijd hebben we nog steeds in ons systeem zitten? Kinderen zijn hier, zodat we van hen kunnen leren. Zij laten ons zien wie we zijn geworden. Als je vast blijft zitten in de overtuiging dat je alles beter weet dan het kind, zullen ze je liefdevol een spiegel blijven voorhouden. Kinderen doen ALLES voor jouw geluk!

Dysorthografie

Dysorthografie betekent ‘het niet goed kunnen schrijven van een woord’, ondanks dat het kind een normale intelligentie heeft. Vaak verdraaien ze letters en schrijven dingen fonetisch. Welke woorden (van opvoeders, anderen) zijn er in je kindertijd bij je binnengekomen? Waardoor ben je ‘verdraaid in jezelf gaan leven’? Welk probleem is er in je ‘weggeschreven’? Welke lastige woorden heb je moeten verwerken? Wat kreeg je te horen in ruzies en conflicten tussen ouders of naar jezelf?
Dit zijn een paar ‘dys’-labels. Maar er is meer… Wat zit in A.D.H.D. verscholen? Anders Doen om (H)erkennings-Drang. Kinderen doen vaak heel druk, kunnen niet stil zitten en zijn precies de controle kwijt over bepaalde handelingen. Kijken we door een ‘spiegel-bril’; waar leeft dan de onrust in onszelf? In de hele maatschappij? Onderdrukken we dingen in onszelf die eigenlijk gezien willen worden? Zit er iets in ons, dat (van ons Kritische zelf) stil moet zitten, maar er eigenlijk uit wilt? Zijn we misschien de controle kwijt om in alle situaties bij onszelf te blijven…?

De spiegel van autisme

Als je luistert naar dit woord hoor je eigenlijk OUT IS
ME! Deze ‘autistische’ kinderen tonen ouders liefdevol dat ze buiten zichzelf zijn gaan leven. Een kind dat dit label draagt duikt net ‘in zichzelf’ en spiegelt daarmee de ouder(s) dat ze dit ook eens moeten gaan doen. De ouders mogen ontdekken wat ervoor heeft gezorgd dat het onveilig is om te wonen of te leven ‘bij zichZelf’. Er is van alles dat in de ouder huist dat er eigenlijk uit mag.

Hou jij al van wie je bent?

Misschien dat bovenstaande voor velen veel te ver of te diep gaat. Anderzijds weet ik ook dat er mensen onder jullie zijn die dit ook beginnen te zien. Ze geloven of ‘weten’ dit al. Kinderen zijn hier, omdat we van hen kunnen leren. Ontdekken wie we werkelijk zijn door eerst te achterhalen wie we zijn geworden. Als je vast blijft zitten in de overtuiging dat je alles beter weet dan het kind zullen ze je liefdevol de spiegel blijven voorhouden. Ze doen àlles voor je! Ze houden voor de volle 100% van de volwassene. Hoe leer je om van jezelf te houden? Welke voorbeelden heb jij van volwassenen gezien? Tijd om in actie te komen! Kinderen verdienen het om gelukkige ouders te hebben. Moeten ouders daarom samenwonen en leven? Nee! Ouders kunnen ook gescheiden van elkaar leven, zolang ze maar gelukkig zijn met zichzelf. Dit geldt òòk voor iedereen die met kinderen werkt en leerkrachten. Je gaat pas ‘vrij uit’ als je terug bij jezelf woont en terug houdt van wie je bent. Als je jezelf terug vasthoudt, bij jezelf blijft in elke situatie. Kinderen leren alles van de volwassenen. Ze hebben nood aan juiste voorbeelden. Ben jij al een liefdevol voorbeeld voor kinderen? Wil jij hier meer over leren? Wil je weten hoe jouw kind jou in beweging zet? Kom dan een lezing, een workshop en/of binnenkort een opleiding volgen bij B-One. Je zal versteld staan van de liefde die je kind voor je heeft! Meer info: www.b-one-coaching.be 

Tekst: Yves Boone
Bliss07 | 2016-27

Neem een HIER kijkje in het aanbod van B-One

Ik ben zeer benieuwd naar jouw reactie. Ik lees het graag hieronder….

Wil je graag een papieren versie van dit Bliss magazine? Vraag het via deze weg… 

De komende activiteiten van B-one – klik om meer te weten te komen
– 01/03/17 – Workshop – C&C met I.K. – Boechout – 9h00 tot 17h30
https://b-one-coaching.be/cc-met-ik/
– 02/03/17 – Oudercursus – De TAAL van mijn kind! – Boechout – 9h tot 16h
https://b-one-coaching.be/de-taal-van-mijn-kind/
Op zoek naar een inspirerende opleiding?
– In april 2017 – B-One-Teacher – Level 1 – 3de trimester
https://b-one-coaching.be/b-one-parent/b-one-teacher
Ook op komst…
– B-One-Parent
– B-One-Coach (2 jaar)
Binnenkort meer…
Heb je zin in een transformerende, inspirerende en helende duik in jezelf?
Ontdek en bevrijd jezelf en verken al je hoogtes en laagtes.
Het is goddelijk en DOL-fijn te vertoeven in jezelf.
Ontdek een zee van krachten in jezelf.
2de week paasvakantie 2017 trekken we er op uit met een groep naar Egypte.
Wil je hier meer over weten?
https://b-one-coaching.be/dol-fijn-reis/

pakken onszelf af

Continue Reading
lente

PureChild Magazine – april 2016

by Yves Booneon 1 april 2016in KINDeren, onderWIJS, Ouders, Persoonlijke ontwikkeling One comment

Je kan mijn nieuw artikel lezen op Pag; 27-31 – Is het al LENTE in TAL van je taLENTEn?

 

Continue Reading
Heiwa_elementary_school_18

Nieuwe inzichten leer(t)-krachten groeien en bloeien…

by Yves Booneon 11 maart 2016in KINDeren, onderWIJS, Ouders, Persoonlijke ontwikkeling 7 comments

Leerkrachten kunnen tot inzichten komen… Nieuwe inzichten leer(t)-krachten groeien en bloeien…

M.a.w. de kracht in zich ontwikkelen om in te zien wat ze vanuit hun kindertijd hebben geleerd. Vanuit het ‘niet gezien’ worden als kind voor wie je was, zo staan veel leerkrachten nu les te geven. Macht uitoefenen op kinderen is makkelijker dan dit bij volwassenen te doen. Het zit vaak onbewust in leerkrachten te werken. Daarom doet een leerkracht vaak ook deze job of dit werk om er achter te komen dat wat je buiten je doet als job of werk ook in je werkt. Maar alles is te veranderen…

Deze leerkracht kwam tot inzicht en ik deel graag deze blog met je. 

Martine Sitter schrijft een openhartige brief aan een ex-leerling. De leerling die extra ondersteuning nodig had, dat kreeg in de vorm van een heel team om haar heen, maar eigenlijk op zoek was naar iets anders, iets basalers: contact. Martine geeft eerlijk toe, dat ze haar niet heeft gegeven wat ze nodig had en maakt haar excuses. ‘Het spijt me dat ik je tranen niet heb gedroogd als je huilend afgezonderd op je “werkplek” zat voor die waardeloze sommen, terwijl je eigenlijk alleen maar onderdeel wilde zijn van onze groep.’

 

Lieve Marla,

Waarom schrijf ik je, vraag je je misschien af. Ik wil je mijn excuses aanbieden.

Jaren geleden was ik je juf in de middenbouw. Ik was geen beginnende leerkracht en geen beginnend mens. Ik had ervaring voor de groep en een beetje ervaring in het leven.

Je komst in mijn groep was al maanden daarvoor in vele ellenlange gesprekken overwogen, voorbereid, afgewezen, opnieuw bekeken en uiteindelijk vastgelegd.

Je was anders dan de anderen. Ter wereld gekomen met een afwijking die ervoor zorgde dat je niet kon lopen, moeilijker praatte en 24 uur per dag (en dus ook de uren dat je in mijn groep kwam) extra zorg nodig had. Je kwam op de eerste schooldag met een lach van oor tot oor met een heel team bestaande uit een logopedist, fysiotherapeut, ambulant begeleidster, remedial teacher, interne begeleider en gemotiveerde en vastberaden ouders mijn, naar mijn idee, stabiel draaiende groepje binnen. Heel eerlijk gezegd was ik een beetje geïntimideerd door al die mensen. Ik voelde me overrompeld en onbekwaam.

Nog optimistisch begonnen jij, (met iedere dag weer die stralende lach als je binnen kwam) ik en je team aan specialisten aan het schooljaar. Naarmate het jaar vorderde vond het team dat je niet genoeg vooruitgang maakte. Meer overleg volgde, meer aanpassingen, meer plannen en meer doelen. Uiteindelijk zat je in je rolstoel tussen twee kamerschermen met je gezicht naar de muur: jouw werkplek. Hoopvol en glunderend keek je om je heen om maar zo veel mogelijk contact met de rest van de groep te maken, maar vergat je het blad met sommen op je tafeltje. Je team wilde nog meer aanpassingen en overleg.

Ik gaf het steeds meer op, kon de horizon niet meer zien. Uiteindelijk dacht ik dat het voor jou misschien beter was om naar een school te gaan waar meer kinderen met een handicap op zitten. Daar waren mensen die vast veel meer kennis en kunde in huis hadden om jou te helpen met die sommen. Daar zou je je misschien beter op je plek voelen, tussen andere kinderen in een rolstoel.

Het spijt me dat ik dat heb gedacht. Het spijt me dat ik wel naar je heb gekeken, maar je niet echt heb gezien. Niet heb gezien dat je genoot van het onderdeel zijn van iets wat voor bijna alle kinderen de normaalste zaak van de wereld is. Het spijt me dat ik je tranen niet heb gedroogd als je huilend afgezonderd op je “werkplek” zat voor die waardeloze sommen, terwijl je eigenlijk alleen maar onderdeel wilde zijn van onze groep.

Het spijt me dat ik niet in jouw naam voor je opkwam en tegen je team opgewassen was, door te zeggen wat ik zag: een ongelukkig kind leert niet. Het spijt me dat ik niet in staat was om mijn vooroordelen en weerstand los te laten en de reis gewoon ben aangegaan zonder me te laten leiden door je team in plaats van door jou. Het spijt me dat ik jou niet kon laten voelen wat je het liefste wilde: erbij horen. Het spijt me…

Het heeft me in al de jaren die volgden zo nu en dan nog bezig gehouden. Sinds ik moeder ben van Terra, een meisje van inmiddels bijna drie jaar met het syndroom van Down, nog vaker (eigenlijk is ze niet veel anders dan jij hoor, ze is ook maar gewoon een meisje dat verbondenheid zoekt).

Met de komst van ‘Passend Onderwijs’ dit schooljaar en onze beginnende zoektocht naar een school voor Terra kom jij steeds vaker in mijn gedachten voorbij. Ik hoop dat we voor Terra een school en een leerkracht vinden die naar Terra kan kijken zoals ze is. Iedere dag opnieuw.

Die niet door mijn moederinstinct geïntimideerd is. Die vertrouwen heeft in zichzelf, mij en Terra en daar geen oordeel over heeft. Een leerkracht die kan loslaten, vast kan pakken en een verbinding aangaat. Die sommen komen dan namelijk vanzelf wel. En als er dan toch een werkplek nodig is tegen de muur aan, tussen twee kamerschermen, dan maken we het wel gezellig daar en mag iedereen er werken. Met mooie tekeningen en foto’s en de achteruitkijkspiegel uit mijn auto (om toch contact te houden met de anderen). Had je vast een goed idee gevonden.

Lieve Marla, jij en Terra hebben me wijze lessen geleerd. De wereld wordt er mooier van. Heb een mooi leven!

Veel liefs van je juf uit de middenbouw

Martine Sitter is moeder van drie dochters, waarvan de jongste, Terra, het syndroom van Down heeft. Martine blogt over Terra op haar website.

 

Syndroom van Down

Wat mooi toch om tot inzichten te komen maar de spiegel is hard voor deze leerkracht. In één van mijn studiedagen kwam ik dit ‘probleem’ tegen. In de Emotiecaroussel – een studiedag waar we kleuters en Emoties belichten – kreeg een jonge leerkracht enorm veel weerstand. Ze vond het lastig dat ik het heel de tijd over de leerkrachten had i.p.v. de kleuters. ze wilde tools en antwoorden hoe ze lastige dingen van de kinderen kon aanpakken. Ze was duidelijk onwetend over de impact van haar eigen opgepotte emoties op de kinderen van de klas. Ze had er ook amper oor naar want een kind heeft een PROBLEEM – ik toch niet? zei ze! Wel dat is het hem juist. Vermits je als leerkracht een probleem ziet in het kind zegt dat veel over de leerkracht. Welk problemen heeft de leerkracht als kind gezien en geleerd waar ze het bewuste contact met zichzelf is mee verloren?

 

Het M-Decreet

In haar klas zat een kindje met het syndroom van Down. Door de invoering van het M-decreet was dat mogelijk. Meerdere collega’s in België zitten met een M-decreet kind in de klas. We moeten uitvoeren wat van hoger hand werd beslist maar staan de leerkrachten eigenlijk wel achter het M-decreet. Of is het M-decreet een decreet van MOETEN! Deze leerkracht kloeg over het feit dat het kind dat het syndroom van Down droeg tijdens het schilderen steeds met haar beschilderde handen op de kasten een afdruk van haar handen maakte. De juf wou van mij horen hoe ze tegen dit kind kon reageren zodat ze hiermee zou stoppen. Want tot nu toe luisterde dit niet naar haar. Wel, ik ben overtuigd dat dit kind voor de volle 100% naar deze leerkracht luisterde. Dit kind met het syndroom van Down toonde de juf in welk syndroom, patroon deze leerkracht verzeild is geraakt. Emoties oppotten DOWN in zichzelf zodat ze er niet meer hoeft mee bezig te zijn. Een kind dat wij zien als onderontwikkeld en met een achterstand zit heeft de mogelijkheid om contact te maken met wat er in deze leerkracht onderontwikkeld is en achterin tot stand is gekomen. DOWN in zichzelf heeft deze leerkracht een syndroom ontwikkeld om al haar emoties in kasten op te bergen en daar vervolgens nooit meer naartoe te gaan. Wat opgesloten zit in deze juf daar kon dit kind met dit syndroom probleemloos aan en toonde het als een probleem via de afdrukken op de kastdeur. Dat vond de leerkracht lastig maar dat kind vond deze last in deze leerkracht en drukte het af op een kastdeur wat de leerkracht ooit zelf met haar eigen handen in zichzelf heeft weggedrukt, opgesloten in een innerlijk kastje. 

 

Bewustwording in scholen, opvoeding en opleidingen

Alles wat te maken heeft met opvoeding van kinderen staat klaar om een grote metamorfose door te maken.  Je kan best begrijpen dat deze leerkracht mijn boodschap meteen van de tafel gooide. Veel leerkrachten zijn slapende en zijn blind voor wat kinderen ons liefdevol aanreiken. Veel leerkrachten geven les of staan voor de klas om een pijn te OVER-leven. Elk kind wil een gelukkige leerkracht voor zijn/haar neus. Maar welke leerkracht is dat of kan dat? Op diezelfde studiedag was er een andere leerkracht die plots wenend de klas verliet. Ze liep letterlijk weg van haar onverwerkte emoties. Na deze studiedag kom ik de directeur tegen van deze school. Hij was niet tevreden over het aanbod dat ik gaf. Hij zei dingen waaruit ik kon opmaken dat iemand met hem was gaan praten. De leerkracht die de klas uitliep zocht een hogere macht op om mij te stoppen. Ik was veel te confronterend. En ja ik beken! Volledig gelijk ‘Ik ben confronterend!’ Maar waarom doe ik dit? Denk je dat ik bezig ben met leerkrachten pijn te willen doen? Ik moet de leerkrachten confronteren met de ‘PIJN’ die al aanwezig is in de leerkracht. Is dat lastig? JA! Maar de kinderen in de klas hebben er meer last van dan ik. Want ik weet wat ze ermee doen. Na het spiegelen, waar volwassen vaak blind voor zijn, nemen ze de last met zich mee. Ze beginnen het probleem of de pijn die ze spiegelend tonen, die in de oorsprong van de volwassene is, te geloven dat ze die zelf zijn of hebben. Welkom in de Emotiecaroussel. 

Uiteraard ben je ik zeer benieuwd naar jullie reacties…

groeten Yves – www.b-one-coaching.be

 

 

Continue Reading
FullSizeRender (8)

Pure Child December 2014 Artikel

by Yves Booneon 21 januari 2015in KINDeren, onderWIJS, Ouders, Uncategorized No comment

Continue Reading
There is no widget. You should add your widgets into Default sidebar area on Appearance => Widgets of your dashboard.

Archives

  • mei 2020
  • oktober 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • januari 2015
  • november 2014
  • september 2014
  • augustus 2014
  • juli 2014
  • mei 2014

© Copyright 2022 - B-One Coaching - Login

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Altijd ingeschakeld
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
OPSLAAN & ACCEPTEREN
 

Reacties laden....